Lynda Benglis
Hele mooie aparte vormen met soms ook raar kleurgebruik waardoor het soms echt weer bijna afstotelijk was. Maar ook de combinatie tussen bijna echt afstotelijk en de heel rustige en bijna saaie kleuren. Ze heeft ook allemaal verschillende materialen gebruikt wat ook elke keer weer echt een heel apart en indrukwekkend effect gaf. Ze is daar ook verder op in gegaan en heeft laten zien wat voor een vette effecten dat heeft.
Jo Bear
In het begin van haar tentoonstelling zie je twee witte doeken met een zwarte rand eromheen. Daar blijf je gewoon naar kijken, wat het is zo simpel maar zo indrukwekkend. Daarna zie je allemaal figuratieve schilderijen. Toen we de schilderijen aan het bekijken waren vond ik het moeilijk om nou precies te zien wat ze wilde laten zien in haar schilderijen. Maar wat ze wilde is: de maatschappelijke werkelijkheid te verbinden met de illusie van het schilderij. Ik vond de schilderijen echt heel interessant, er gebeurd veel in de schilderijen. Ik vond vooral ook delen uit het schilderij waren echt heel pakkend en echt super gedetailleerd weergegeven. Wat ook mooi was om te zien was dat van dichtbij dat sommige delen van het schilderij helemaal niet zo netjes waren geschilderd.
Jutta Koether
Haar zwarte schilderingen ware heel spannend gemaakt. Het leek wel alsof er een soort van lijm over het doek was gegoten en er zaten punaises door heen en aan de onder kant van het schilderij zag je de kopjes van de punaises en aan de bovenkant staken alle puntjes door het doek.
Haar schilderijen waren met veel kleur. Je moet van die kleuren houden anders kan je er niet rustig naar kijken. Deze schilderijen waren heel druk. Er gebeurde veel op het doek wat het zo interessant maakte. Je werd van links naar rechts getrokken en dan zag ik beneden op het doek weer wat moois getekend. Het was heel simpel geschilderd maar het zag er zo duidelijk uit. Je zag meteen wat het was door maar een paar kwast strepen. Ondanks dat de ondergrond heel druk was met veel verschillende lagen.
Op de wand waren allemaal tekeningen getekend met zwarte stift. Deze gingen over politieke, economische en artistieke onderwerpen. Het was zo boeiend en ik bleef maar lezen en om me heen kijken en switchen van muur naar muur. Dan zag ik daar weer een goede grap en dan weer daar, echt super bedacht en getekend.
Zidane
We liepen een donkere gang door, aan het einde van de gang gingen we rechts en daar zagen we een heel groot wit doek met daarop geprojecteerd een voetbalwedstrijd.
Len en ik gingen daar op een bankje zitten en hebben 15 min zonder wat tegen elkaar te zeggen non stop naar de beelden gekeken.
Het waren twee aparte beelden waarop je Zidane kon bewonderen. Op het linker scherm werd de film geprojecteerd. Het rechter scherm sprong af en toe aan en liet Zidane dan weer van een andere kant zien, en sprong dan weer uit.
Ik bleef maar naar het scherm kijken. Van links naar rechts. Elke keer als Zidane de bal aan nam hoorde je dat geluid heel sterk, dat was echt heel intens en ook heel duidelijk. Ook hoe hij ademde was heel intens, net alsof jij de enige was die het hoorde.
De kunstenaars Douglas Gordon en Philippe Parreno hebben dit gemaakt. Zij laten het populaire voetbal zien op een geheel nieuwe manier. De wereldberoemde Zidane werd tijdens de wedstrijd tussen Real Madrid (waar Zidane speelde) en Villareal FC in Madrid op 23 April 2005. Hij werd tijdens die wedstrijd gevolgd door zeventien camera's. De duur van de film is gelijk aan de duur van een wedstrijd. Het lijkt net alsof je de hele wedstrijd met Zidane meebeweegt.
De kunsternaars willen je laten zien, dat hoe er dagelijks naar voetbal gekeken wordt, slechts één manier is. Ze waren geïspireerd door de filmportretten van Andy Warhol uit de jaren zesig en hebben daarom film als medium gekozen. Je ziet in deze film dingen die je nooit op tv hebt gezien, zoals zijn gebaren en zijn handen.
De kunstenaars wilden laten zien dat je op verschillende manieren naar voetbal kan kijken, en dat is zeker gelukt. Als voetbal op deze manier uitgezonden wordt zou ik het zeker gaan kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten